Cameron Highlands

19 augustus
Ik was van plan om gisteren vroeg te gaan slapen. Maar na gezellig babbelen met mijn nieuwe kamergenoot uit Marokko bleek het opeens half 1 te zijn. Oeps. Ik kon wel uitslapen. Rond 10 uur nog een keer roti  gegeten en op de terugweg naar het hostel wat eten voor de busreis gehaald. Om half 12 uitgecheckt en met de bus naar Tanah Rata in de Cameron Highlands. De eerste helft zat er iemand naast me, de tweede helft had ik 2 stoelen voor mezelf. Voor de reis stond ongeveer 5 uur. Met nog 25 km te gaan was het vooruitzicht dat de bus 15 minuten te laat zou aankomen. Maar het was zo druk in Tanah Rata dat de bus uiteindelijk 1.5 uur te laat aankwam. Na 10 minuutjes lopen kwam ik aan bij het hostel. Hier slaap ik op een dorm met 10 mensen. Het is een leuk hostel dat gezellig is ingericht. 's Avonds heerlijke curry met naanbrood op.
Het is best lekker om na 1.5 week van 30 graden nu in 20 graden te zitten.

20 augustus
De nacht is enorm meegevallen.
Het ontbijt is buiten en na 2 stappen al terug gegaan om mijn vest te halen. Toen rond een uur of 8 wat wolken weg waren was het er wel lekker.
Om 8.15 opgehaald voor een tour. Met 16 mensen verdeeld over 2 Jeeps. In de Jeep waarin ik zat zaten we met veel verschillende nationaliteiten en een leuke chauffeur/gids. Het is bijna geen enkel moment stil geweest. In de andere Jeep zaten ook 3 Nederlanders.
De eerste stop was bij een theeplantage. Veel foto's gemaakt en vervolgens veel informatie gekregen van een van de gidsen. Vervolgens door naar het mossy forrest. De weg daarheen duurde 20 minuten en bestond uit veel kuilen in de weg en haarspeldbochten. Het was heel moeilijk te geloven dat deze weg een half jaar geleden was gerenoveerd.
Aangekomen bij het mossy forrest eerst een stukje gelopen met af en toe wat uitleg van de gids. Toen we halverwege waren heeft hij een uitgebreide uitleg gegeven over het gebied. De rest hebben we zelf gelopen (20 minuten).
Daarna de weg weer naar beneden naar de theefabriek. Hier was ook een uitzichtpunt over de velden. Daarna ben ik door naar de fabriek gelopen. Alles gaat nu met machines. Stukje naar beneden gelopen door de velden naar een klein tempeltje. Daar moesten we weer verzamelen. Gezellig met de andere gesproken.
Daarna door naar een aardbeienkwekerij. Het waren Nederlandse planten en een Nederlands irrigatiesysteem. Ik vond dit dus niet heel spannend om te zien.
Bij het hostel had ik de tip gekregen om niet terug naar het hostel gebracht te worden, maar als het droog is een wandeling van 4 km te doen. De 3 andere Nederlanders wilde dat ook doen dus afgesproken dit te doen.
Het advies was om wandeling 4 te doen. Maar eigenlijk werden we er te vroeg uitgezet. Dus in plaats van eerst een stukje langs de weg lopen konden we ook wandeling 2 (van 1km) doen en het laatste stukje van wandeling 3 (900 meter) om dan bij wandeling 4 uit te komen (3 km). We hadden alleen niet gezien dat wandeling 2 categorie zwaar is en er 1.5 uur voor staat. Wij dus met goede moed beginnen. Stukken stijl omhoog en naar beneden. Een beekje oversteken (ik ben er gelukkig niet ingestapt) en veel mooie natuur. Toen we een keer stijl omhoog moesten natuurlijk uitgegleden waardoor mijn broek onder de modder zat. Al onze schoenen kei vies natuurlijk. En toen we klaar waren met wandeling 2 en over gingen naar 3: regen. Gelukkig was de wandeling wat vlakker, maar na een tijdje houden de bomen het water niet meer tegen. Uiteindelijk kwamen we na 3 uur (gezelligheid) zeiknat aan bij het hostel.
's Avonds had ik geen zin om iets te zoeken voor eten en dus weer naar hetzelfde tentje gegaan. Na het eten beneden in de gemeenschappelijke ruimte gezeten. Gezellig gepraat. Ik vind het erg leuk om verhalen van andere te horen over het reizen (maar het horen dat andere maanden of zelf een jaar reizen maakt ook wel jaloers haha). Bij het begin vond ik het onwennig zomaar daar te gaan zitten. Maar nu vind ik het super leuk. Je merkt ook snel genoeg of iemand wel of niet een gesprek aan wilt gaan.

21 augustus
De wekker gaat weer vroeg. Om 8 uur opgehaald om naar Perhentian Islands te gaan. Ik zou dan om 2 uur in Kuala Besut zijn en een half uur later de boot hebben. Op Perhentian Kecil, waar ik heen ga, zijn veel hostels waar je niet van te voren kan reserveren. Je moet er gewoon op goed geluk heen gaan en beter niet op het einde van de dag.
Het busje ging eerst totaal uit de richting naar een plek waar we in een andere busje moesten overstappen. Volgens deze chauffeur waren er problemen met ons juiste busje. Volgens de volgende chauffeur zouden sommige wegen onbegaanbaar zijn door regenval en modder (lekker duidelijk allemaal). Na een half uur wachten dus met het tweede busje. Naar de volgende plaats. Hier konden we even snel eten om vervolgens met het laatste busje te gaan. Dit even werd dus 1 uur en 45 minuten wachten. Al met al kwamen we niet om 14.00 aan maar om 17.20. Aangezien de boot tickets niet op datum staan besloten in Kuala Besut te overnachten en morgen vroeg de boot te nemen.
Ik dus een hostel in, kamer was nog vrij. Ik kom mijn kamer binnen en denk: hier wil ik nog niet dood gevonden worden. Na 5 minuten zoveel smerigs in die kamer gezien (ik zal het jullie besparen) dat ik een rondje gelopen heb en bij een ander hotel maar een kamer heb geboekt en ben verkast.
Het was de hele dag mooi weer en nu is het keihard aan het regen. Hopelijk heb ik de volgende dagen goed weer. Ik heb zin om morgen naar de Perhentians te gaan!